-
1 zawinić
zawinić wobec k-o jemandem ein großes Unrecht antun;w czym on ci zawinił? was hat er dir getan? -
2 zawi|nić
pf vi to be at fault, to be to blame- kto zawinił kryzysowi w służbie zdrowia? who is to blame for the crisis in the national health service?- katastrofa ekologiczna zawiniona przez człowieka a man-made ecological disaster- zawinić wobec a. względem kogoś to wrong sb- czy on ci w czymś zawinił? has he wronged you in any way?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawi|nić
См. также в других словарях:
zawinić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zawinićnię, zawinićnie, zawinićwiń {{/stl 8}}{{stl 7}} uczynić coś złego, dopuścić się winy, stać się winnym czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czym ci zawiniłem? Zawinić wobec kogoś, względem kogoś. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przewinić — dk VIa, przewinićnię, przewinićnisz, przewinićwiń, przewinićnił książk. «dopuścić się wykroczenia, naruszyć uznane zasady, przepisy; zawinić wobec kogoś» Przewinić wobec rodziców … Słownik języka polskiego
